ارکان تجارت

ارکان تجارت عبارتست از بخشهایی از تجارت که در صورت عدم وجود، خدشه جدی به تجارت وارد شده و تجارت واقعی بدون تکمیل آن امکانپذیر نمی باشد. ارکان اصلی یک تجارت را میتوان به شرح ذیل نام برد:

خریدار: شخص یا اشخاص حقیقی / حقوقی که با استفاده از پول خود قصد خرید کالا و یا استفاده از خدمات را دارد.

فروشندگان: شخص یا اشخاص حقیقی / حقوقی که کالا و خدمات مورد نیاز خریداران را ارائه می نمایند.

وجه معامله: مبلغی مشخص که در ازای مبادله کالا یا خدمات موضوع معامله، از طرف خریدار به فروشنده پرداخت خواه شد و این مبلغ مورد تایید طرفین قرار گرفته است.

موضوع معامله : کالا یا خدمتی که قرار است مالکیت آن، در ازای دریافت وجه معامله از طرف فروشنده، به خریدار انتقال یابد.

محل معامله: عبارتست از فضای فیزیکی که توسط خریدار و فروشنده مشخص و معامله در آن محل صورت می پذیرد. در تجارت الکترونیک، معامله می تواند در فضای فیزیکی و یا فضای الکترونیک انجام شود.

موارد فوق الذکر از اجزای اصلی تشکیل دهنده هر نوع تجارت خرد، کلان، داخلی و یا بین الملل به شمار می آید. علاوه بر موارد ذکر شده برخی شرایط لازم نیز برای انجام معامله تعریف شده است که مهمترین آنها عبارتند از :

خدمات پس از فروش.

نحوه دریافت وجه معامله.

نحوه ارجاع، استرداد و یا معاوضه کالا.

نحوه ارسال کالا از محل فورشنده به محل مورد نظر خریدار.

نحوه انتقال مالکیت کالا یا خدمات موضوع معامله از فروشنده به خریدار.

نحوه ضمانت صحت معامله شامل اطمینان از پرداخت وجه معامله و تطابق کالای موضوع معامله با شرایط توافق شده بین خریدار و فروشنده.

هر یک از موارد ذکر شده، بر اساس نوع معامله، نوع کالا یا خدمت موضوع معامله تعریف می شود. فارغ از زمینه فعالیت کلیه عناصر فوق الذکر را می توان در تمامی تجارتها مشاهده نمود ولیکن میزان اثر هر یک از موارد ذکر شده در هر معامله ای می تواند متفادت با مامله دیگر باشد. علاوه بر موارد ذکر شده شرایط دیگری نیز در تجارت مطرح است که با توجه به شرایط حاکم بر ارکان معامله تعریف میشود. بعنوان مثال آموزه‌های مسلمانان، افراد جامعه را تشویق به تجارت (و محکوم کردن ربا) می‌نماید بر اساس آموزه های دین مبین اسلام، تجارت سالم باعث رونق و ثبات در جامعه اسلامی شده و تجارت غلط و بدون رعایت مؤلفه‌های دینی غنی را غنی تر و فقیر را فقیر تر می‌سازد. در جوامع اسلامی مانند جمهوری اسلامی ایران، تقلب و غش در معامله یکی اسباب بطلان معامله مطرح شده‌است و رعایت انصاف به عنوان یکی از مؤلفه‌های دینی برای رعایت حال تمام خریداران مورد تأکید می باشد.

تجارت بین الملل:

تجارت به طور کلی به دو بخش تجارت داخلی و بین الملل تقسیم می شود. تجارت در داخل مرزهای ملی را مشروط به اینکه خریدار و فروشنده هر دو در داخل مرزهای ملی مستقر و کالا را به منظور بهره برداری داخلی تبادل نمایند تجارت داخلی می نامند. در تجارت داخلی، مبنای محاسبه وجه معامله معمولا پول رایج کشور می باشد و در برخی موارد خاص مانند زمانی که مبنای محاسبه نرخ کالای معامله یکی از ارزهای بین الملل باشد، مبنای محاسبه ارزش معامله می تواند یکی از ارزهای رایج بین الملل در نظرگرفته شود. تجارت بین‌المللی، تبادل کالا و خدمات در سراسر مرزهای ملی است. در تجارت بین الملل افراد معامله کننده عمدتا یا اینکه در دو کشور یا بیشتر مستقر بوده و یا کالای معامله در خارج مرزهای یک کشور مبادله خواهد شد.

در تجارت بین الملل، مبنای محاسبه وجه معامله ارزی مشخص بعنوان ارز مبنا، تعیین می شود. وجه معامله در تجارت جهانی می تواند پول یکی از کشورهایی که معامله در آن کشور صورت می پذیرید و یا یکی از ارزهای بین المللی مورد تایید طرفین معامله باشد. تجارت بین الملل عمدتا در قالب تجارتهای کلان صورت پذیرفته و بر همین اساس معامله گرانی که قصد انجام معامله بصورت برون مرزی دارند، بیش از افرادی که اقدام به تجارت داخلی می نمایند نیازمند اطمینان بیشتری از ایفای تعهدات توسط طرف تجاری خود می باشند. بنابراین حضور بانکها بعنوان بنگاههای تضمین کننده معاملات تجاری نقش بسیار مهمی را در تجارت بین الملل ایفا خواهد نمود. ارکان تجارت بین الملل نیز همانند ارکان اصلی تجارت داخلی بوده و نکته حایز اهمیت در تجارت بین الملل تفاوت قوانین حاکم بر دو کشور است. بعنوان مثال تجارت کالاهای حرام در کشورهایی با حاکمیت قوانین اسلامی مجاز نبوده و چنانچه خریدار قصد استفاده از کالای حرام خریداری شده در کشور اسلامی را داشته باشد، حتی در صورت صحیح بودن نوع معامله و ایفای تعهدات توسط فروشنده، خریدار برای انتقال، انتفاع و استفاده از کالای خود با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.